Dominus je rimska titula, odnosno riječ koja u latinskom znači "gospodar" ili "vlasnik". Ispočetka su je koristili robovi kako bi oslovljavali svoje gospodare ili gospodarice (domina); kasnije se preko oslobođenika njena upotreba proširila i na slobodne građane koji su tako oslovljavali pripadnike sebi nadređene rimske elite. Od 80-tih, kada je tu praksu započeo Domicijan, dominus se koristi i kao jedna od titula rimskih careva, a što je ispočetka izazvalo otpor, s obzirom da su time ustavni aspekti monarhije karakteristični za principat počeli slabiti, a jačati karakteristike apsolutne monarhije, karakteristične za kasno Rimsko Carstvo. Taj se period upravo po tituli dominus danas naziva dominat.
Dominus se sa dolaskom kršćanstva počeo koristiti i kao jedan od naziva za Boga (od čega potiče fraza: "Gospodin Bog"), ali se također zadržala njena upotreba za kraljevska krv|vladare, najviše plemiće i feudalne gospodare, odnosno najviše crkvene velikodostojnike. Od te riječi potiče titula, odnosno riječ don koja se koristi u romanskim jezicima.